Zespół wymiotów cyklicznych

U dzieci występuje szereg trudnych do wytłumaczenia zaburzeń. U pacjentów, u których się pojawią zdecydowanie częściej w późniejszym wieku pojawiają się migreny. Całą grupę tych zaburzeń nazywamy zespołami epizodycznymi, a zespół cyklicznych wymiotów to jedna z ich postaci. Dotyczy ona około 1% dzieci i wykrywana jest zwykle około 5. roku życia (choć może wystąpić również u dorosłych).
Zaburzenie to objawia się nawracającymi wymiotami, których nie można wytłumaczyć żadną inną chorobą. Kryteria rozpoznania to:

  • Wystąpienie co najmniej 5 ataków o podobnym przebiegu i często dających się przewidzieć (ze względu na poprzedzającą je fazę prodromalną).
  • Epizod silnych nudności i wymiotów trwający od 1 godziny do 10 dni (średnio 41 godzin)
  • Wymioty podczas ataku pojawiają się co najmniej czterokrotnie w ciągu godziny, przez co najmniej godzinę.
  • Pomiędzy atakami wszystkie objawy ustępują, a przerwa pomiędzy nawrotami ma co najmniej tydzień.
  • Ataki nie są związane z innymi chorobami.
W trakcie ataku dziecko często jest blade i apatyczne, ale niekiedy też drażliwe i agresywne. Podobnie jak w migrenach często pojawia się nadwrażliwość na światło i dźwięki. Może pojawić się podwyższone ciśnienie czy częstość pracy serca. Niekiedy występuje również niewielka gorączka. Nawet u 75% spośród tych pacjentów rozwinie się migrena do 18 roku życia.

W przypadku podejrzenia zespołu wymiotów cyklicznych należy przeprowadzić szczegółowe badanie podmiotowe i przedmiotowe w tym badanie neurologiczne. Wskazane jest wykonanie badań biochemicznych:

  • aminotransferaza alaninowa i asparaginianowa, fosfataza zasadowa, bilirubina całkowita i bezpośrednia, INR, albuminy,
  • kreatynina, mocznik, badanie ogólne moczu,
  • a u dzieci młodszych także mleczanów i acylokarnityny oraz badanie moczu oceniające stężenia kwasów organicznych.
Ponadto należy wykonać badania obrazowe:
  • USG jamy brzusznej,
  • Rezonans magnetyczny mózgu.
  • RTG górnego odcinka przewodu pokarmowego z barytem.
Leczenie obejmuje preparaty zbliżone do stosowanych w migrenach: profilaktycznie propranolol, a niekiedy amitryptylina (u starszych dzieci). Do przerywania ataku wykorzystywane są ondansetron i prometazyna, a także dimenhydrinat. Kluczowym jest niedopuszczenie do odwodnienia niekiedy wymagające nawadniania dożylnego.

Więcej:
http://onlinelibrary.wiley.com/wol1/doi/10.1111/head.12124/full
http://www.ptnd.pl/nd/neurologia_45-11-18.pdf
http://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/artykuly-przegladowe/63387,dzieciece-zespoly-okresowe-czesto-poprzedzajace-migrene

Dodaj komentarz